10 maart: Sneeuw kwam met bakken uit de hemel! Ik had nog even met het gezin gegeten, omdat alles al klaar stond in Theater het Hof. Met de sneeuw die ik van de auto schepte, bouwden mijn kinderen een sneeuwpop.
Nu moet ik echt naar het theater! Maar toen werd ik gebeld… door Joop van Theater het Hof. Autopech en de ANWB kon pas over 1,5 uur komen. Dan zou de voorstelling al begonnen zijn. Daar konden we niet op wachten!
Zij hebben de sleutels van het theater, Joop doet de techniek, Ria de kaartverkoop en de bar. Zonder hen zouden we allemaal buiten in de sneeuw staan!
Zo snel als mijn zomerbanden in de besneeuwde straten konden ben ik ze op gaan halen, en kwamen we tegelijk met het eerste publiek aan bij het theater.
Waar zij snel koffie en thee voor het verkleumde publiek zetten, maakte ik mij zo snel mogelijk klaar voor de voorstelling. Bijna op tijd ging het rode doek open… stilte…
De storm waar de voorstelling mee begint woedde buiten wel, maar niet over de boxen van het theater! En bij het tweede audiomoment nog steeds niet! OEPS! Ik snelde naar het techniekhok, waar ik de laptop checkte en Joop luid vloekend allemaal knoppen en schuiven omzette… Ja! Het deed het weer! Gewoon de aan-uit knop!
Ik geniet er stiekem wel van, wanneer alles in de soep dreigt te lopen. Weersomstandigheden die de boel dreigen te ontwrichten. Het gevoel van samen met je team en je publiek iets doormaken. Dat verbind. Dat vind ik mooi!