Vol op de rem

3 keer verschrikkelijk lekker gespeeld, daar eindigt dit verhaal mee. Fijne conclusie toch?! De weg er naartoe was er een van hoofdpijn en wijze lessen.

Na de uitputtingsslag van 7-12 maart besloot ik maandag maar even wat rust te nemen. Terug mijn bed in, eruit voor een massage, en weer terug mijn bed in. Dan kan ik morgen wel weer…

Hoofdpijn, spierpijn… Ik ben de hele week nauwelijks uit bed gekomen. Eigenlijk alleen als de kinderen me echt nodig hadden, als mijn man niet kon, en voor wat eigen basisbehoeften natuurlijk. 

Dit weekend stonden er 3 optredens. Man hoe ga ik dat doen? Ik was 5 kilo afgevallen, werd al duizelig als ik de trap op liep. Ik daagde mezelf uit tot een klein wandelingetje. Dat lukte.

Vrijdagmiddag werd ik opgehaald door technicus Maarten. In de auto sloot ik nog even mijn ogen, na het eten lag ik nog even op de bank in de foyer. En toen om 20.30 spelen (de tijd dat mijn lijf inmiddels gewend was diep in slaap te zijn). 

Ik voelde me goed. Dit kan ik.

Ik hoorde het publiek al lachend en kakelend binnenkomen. De sfeer zat er al goed in! 

BAM! 

Bulderlach! 

Yes!!!

Een volle zaal, geweldig publiek èn volledige rust in mijn hoofd! 

Ik merkte dat het spelen zo vanzelf ging. Echt heerlijk! Mijn voorstelling is wild en energiek, maar de sleutel naar de perfecte (perfect nooit natuurlijk, maar in gevoel wel) uitvoering is RUST. Dan kunnen de mensen volledig mee in mijn springende gedachtegangen, is mijn timing het beste, en valt elke grap.

“Jaaaa maar je publiek was ook gewoon heel makkelijk!”

Dat klopt. Dus ik was ook benieuwd naar zaterdag. In de kerk in Spankeren. 

Slapenslapenslapen (en yoga nidra)

BAM! YESSSSS!! Wederom rust in de kop, en top gespeeld!

En zondag middag dan? Voor een grotendeels ouder publiek dat niet voor mij gekozen heeft, maar er gewoon zit omdat ik geboekt ben voor hun benefiet…

BAM! YESSSSSSSSSSS!!!! 

Hoe is het mogelijk, 3 keer zó tevreden met hoe ik heb gespeeld. Terwijl ik altijd zo ontzettend kritisch ben op wat beter kan. 

Rust.

Rust rust rust. In mijn kop, in mijn lijf. 

Ik hoop dat ik dit mezelf kan blijven beseffen. Dat de beste voorbereiding niet is alle energie in promotie te stoppen, alle ideeën uit te voeren. Maar juist mijn rust te pakken!  (Dan wel zonder ziek en oververmoeid te zijn). 

Bij deze blok ik wat dagen met “niets” voor mijn voorstellingen in Aalsmeer, Oosterhout en Den Haag in April.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *